Wij kunnen drie stadia onderscheiden in relatie tussen de ziel en het lichaam.
Fase een: het lichaam heeft volledige heerschappij [het eerste zesduizend jaar].
Fase twee: het lichaam heeft nog een beetje invloed [van zesduizend tot negenduizendste jaar].
Fase drie: de ziel heeft volledige heerschappij [vanaf jaar negenduizend en een].

Jaar 0-6000, wereld van Assia
Dit is vanuit de ziel de laatste, vijfde [laagste] level, met betrekking tot de relatie tussen lichaam en ziel. Op dit niveau heeft het lichaam de volledige autoriteit zoals iemand volledige autoriteit heeft over zijn eigen huis en huishouden.

Dit niveau is op te delen in twee delen. Alles wordt ervaren vanuit een lichamelijk aspect. Dit kan op twee manieren. Een: zonder heiligheid, kedoesja, waarvan de motivatie volledig vanuit fysieke drives komt [wat we bij de meeste mensen ook zien: ‘’jesj ‘od milvado’] en twee: vanuit kedoesja. De motivatie is de Ratson, Wil van Hasjem. Je probeert altijd ‘ejn ‘od milvado’ voor ogen te houden. Alles wat je doet is met de juist intentie. Zoals eten, drinken, naar toilet gaan puur fysiek is, kun je door middels van het doen van de bijbehorende brachot – zegeningen – de fysieke [materiële] intentie kedoesja [spiritueel] maken. Door geen broches te maken over jouw eten en drinken, wordt het materiële niet naar een spiritueel niveau verheven en bevat er geen kedoesja.

Hoe het ook zij, de ziel is in deze positie een vreemdeling in deze wereld.

Jaar 6000-7000, wereld van Jetsirah
Dit niveau kan pas na Techiat Hametiem plaatsvinden. Eerst moet de zoehama – spirituele vervuiling op het lichaam – hebben plaats gevonden. Ondertussen ligt het hele universum in deze periode van Sjabbat duizend jaar braak omdat ook het hele universum van de zoehama af moet komen.

Op dit niveau hebben de verschillende elementen van het lichaam nog invloed en de mens bezit nog ieder aspect van lichamelijkheid. Echter, zoals de ziel op het vorige niveau de vreemdeling in deze wereld is, is nu ook het lichaam de vreemdeling. De ziel heeft hier al volledige autoriteit over het lichaam. Dit niveau is te vergelijken met het moment dat Mosje Rabbenoe de Tora ging halen. Zijn lichaam verdween niet, noch was zijn lichaam veranderd. Maar de status van het lichaam ten opzichte van de ziel was veranderd. Daarom was hij ook in staat veertig dagen en nachten niet te eten en te drinken.

In deze status verandert het lichaam dus niet in zijn eigen natuur, maar de omgeving is veranderd. Dit omdat lichaam en ziel van deze wereld is ‘getild’ voor zowel de verwijdering van de zehoema in het universum als de Grote Din [Grote Dag des Oordeels] over al onze levens. Daarom is de verandering van omgeving ook geen verandering van het lichaam. De fysieke elementen die nog bestaan, kennen geen fysieke consequenties, omdat het lichaam degene is die als een vreemdeling in een vreemd land is en de wegen van de ziel moet volgen. Echter zijn alle onderdelen van het lichaam goed te onderscheiden. Het zit alleen niet in zijn eigen natuurlijke omgeving, waardoor de natuurlijke manier van doen van het lichaam ten gunste van de ziel wordt genegeerd.

Jaar 7000-8000, wereld van Beriah
Dit niveau kan pas na Sjabbat plaatsvinden nadat de zoehama ook van de wereld is verwijderd.

Zoals gezien, was het lichaam een niveau lager volledig te identificeren. Op dit niveau vangt de transformatie aan van deze nieuwe wereld Olam Hazeh naar Olam Haba. Dit puur door onze mitswot, tesjoeva en jissoeriem die wij uitsluitend op het eerste niveau hebben kunnen bereiken, gezien deze middelen alleen middels het lichaam gedaan konden worden. Hoewel hier de ziel nog meer autoriteit over het lichaam krijgt dan op het vorige niveau, lijdt de ziel nog steeds enigszins overeenkomstig aan de hoeveelheid gebrek aan kracht ten opzichte van dat beetje invloed van het lichaam. Immers zijn er nog enkele elementen van het lichaam die invloed hebben op de ziel. Maar de meeste elementen van het lichaam hebben geen overwicht meer op de ziel en de paar die dat wel hebben, hebben niet zoveel effect.

Toch is ook deze positie, zoals het vorige niveau áls de laatste tweehonderd en tien jaar Messiaanse Tijd van het eerste niveau [jaar 0-6000], niet voor te stellen voor ons.

Jaar 8000-9000, wereld van Atsiloet
Het lichaam heeft op dit niveau nog maar een minutieuze invloed op het lichaam. Je hebt slechts nog een soort van herinnering van de tijd hoe het was toen je nog een lichaam had. Nogmaals. Je hebt ook hier nog steeds het lichaam. Omdat je het lichaam nodig had om überhaupt op dit niveau te kunnen komen door mitswot, tesjoeva en jissoeriem, blijft het lichaam en de ziel voor altijd aan elkaar verbonden.

Deze herinneringen zullen niet in details zijn. Maar eerder een algemene indruk die is ontstaan uit al die ervaringen met het lichaam. Dit is te vergelijken met diverse jissoeriem, lijden, die je door je leven hebt moeten doormaken en je keihard hebt voor gewerkt met deze jissoeriem goed om te gaan en te verwerken. Achteraf weet je nog wel hoe moeilijk, zwaar en wellicht vreselijk de situaties waren, maar het gedetailleerde gevoel van die pijn heb je niet meer. Zo zal het ook zijn op dit niveau van de relatie tussen lichaam en ziel in het omzetten van Olam Hazeh in Olam Haba.

Een ander voorbeeld is bijvoorbeeld het baren van een kind. Als ieder moeder de werkelijke pijn nog kan herinneren, zou de wereld van vandaag niet door ruim zeven miljard mensen bewoond worden. De moeder herinnert nog wel de pijn, maar niet in de finesse. Dat is overigens een kado van Hasjem met betrekking tot alle vormen van jissoeriem. Dat je werkelijke pijn in essentie niet meer precies weet, maar ‘slechts’ een [pijnlijke] herinnering.

Op dit niveau is nog een restje invloed van het lichaam op de ziel, zoals gezegd. Dit – dus die herinneringen van hoe het lichaam nog heerschappij had over de ziel – kun je ook vergelijken met het volgende. Je bent wat droef waardoor je verhinderd wordt om blij te zijn. Alleen de reden kan je gewoonweg niet achterhalen. Dus de ziel op dit niveau heeft nog steeds niet de kracht om haar volledige potentieel te realiseren, omdat het een licht gevoel van zwaarte ervaart zonder de details te weten wat haar tegenhoudt.

9001- Olam Haba, Adam Kadmon
We zien dus dat het ultieme doel van perfectie het eerste niveau is van onderscheid [tussen lichaam en ziel, aangezien het lichaam ook beloond moet worden]. Dan zal de ziel volledige heerschappij en controle over het lichaam hebben. Het lichaam is dan volledig machteloos alsof het niet bestaat. Het gevolg is dat het lichaam haast niet meer te identificeren is, hoewel het wel nog steeds bestaat. Dit is een logisch gevolg, omdat ieder fractie van heerschappij van het lichaam over de ziel alleen maar dient om zelf donkerder te zijn [materiëler] en om de ziel te dimmen. Als het lichaam inderdaad maar een fractie van heerschappij over de ziel zou hebben, verliest de ziel een corresponderende hoeveel licht en kracht verliezen. Vandaar – wanneer het zover is – zal de ziel [uiteindelijk] in volle kracht functioneren. Nogmaals, het lichaam zal blijven bestaan.

Wat opvallend is, is dat op de derde Scheppingsdag Hasjem tot twee maal toe zei dat ‘het goed’ was. De eerste keer zei Hij dit nadat Hij de wateren scheidde en vervolgens de aarde droog legde. De tweede keer zei Hij nadat de aarde gras, vruchtbaar kruid en fruitbomen dragende vrucht met zaad voortbracht. Dit is opvallend. In Olam Hazeh moeten wij de ‘aarde bezaaien’ met mitswot, tesjoeva en jissoeriem. In Olam Haba oogst je de vruchten die je gezaaid hebt in de Wereld van de Beloning.

Op Hasjem’s tijdsklok was eerste derde dag toen Avraham Avinoe [nadat de gehele mensheid geen titel meer van Jisrael wilde dragen voor het tikkoenproces] de grondslag legde voor het Joodse volk. De tweede derde dag is de dinsdag daarop en wel het negenduizendste jaar.