Jitro
Jitro – Mosjes schoonvader - was erg eminent. Hij was priester van Midian en voormalig adviseur van par’oh. Daarnaast had hij verschillende namen: Reoel, Jether, Hobab, Heber, Keini en Poetiel. Samen had hij dus zeven namen. Anderzijds is er een mogelijkheid dat Reoel Jitro’s vader was, omdat in die dagen het normaal was dat kleinkinderen hun opa’s “vader” noemden. Jitro was ook oprecht blij dat het Jisrael goed ging. …wajichad Jitro…en Jitro verheugde zich (18:9). Het woordje “jichad” is van Aramees orgine en komt van chidoediem, wat stekels betekent. ’Or Hachajiem leer dat Jitro’s blijdschap was zo groot was dat hij fysiek opgewonden raakte, zoals iemand die huilt of flauwvalt wanneer hij overweldigd wordt met onverwachte vreugde. Rasji denkt dat Jitro – ondanks zijn blijdschap voor Jisrael - “stekels” van onbehaaglijkheid voelde n.a.v. hetgeen de Egyptenaren waren overkomen.
vs.11…’atta jada’tie… nu weet ik het… dat Hasjem groter is dan alle goden... Jitro was altijd een afgodendienaar geweest en heeft daarin veel geëxperimenteerd. Maar nu was hij overtuigd dat Hasjem Superieur is. …kie vadavar ‘asjer zadoe ‘alejhem… juist in de kwestie in welk (de Egyptenaren) tegen hen hadden samengezworen! … . Jitro riep uit dat het bewijs van Hasjem superieure macht niet alleen in het straffen van de Egyptenaren lag, maar, zo legt Rasji uit, had Hasjem hen aangedaan wat zij hadden samengezworen tegen de Joodse jongetjes. Hasjem strafte dus maat voor maat, want Egypte werd in de zee verdronken. Soms lijkt Zijn oordeel niet eerlijk, maar maat voor maat betekent dat Hasjem de mensen behandelt zoals zij anderen behandelen. Zij het goed, zij het kwaad. Aan zee was Zijn oordeel zó duidelijk, dat iedere Jood het profetisch niveau behaalden waardoor Zijn wegen begrijpelijk voor hen waren. Jitro begreep dit – ondanks hij geen deel had aan dat wonder – voldoende om te getuigen van Hasjems grootheid!
vs. 12…’olah oezvachiem…. Een opgaande offer en feestoffers…. Jitro deed gioer door zich te laten besnijden en onderdompeling. Hoogwaardigheidsbekleders van Jisrael – zo leert RaMBaN ons - namen deel aan het feestelijke maal om deze happening te vieren. Een opgaand offer, dat geheel wordt opgebrand, wordt altijd bij nieuwe geriem geofferd. Malbim leert ons dat de feestoffers uitingen van dankbaarheid naar Hasjem toe zijn, omdat Hij hen toeliet onder Zijn G’ddelijke vleugels. Een opgaand offer was slechts één offer, maar men moest meerdere feestoffers brengen, omdat men aan Aharon en de ouderen wilde tonen, dat zij gasten van het feest moesten zijn. Jitro’s toetreding tot Jisrael werd dus gevierd met een feestelijke maal, waardoor alle deelnemers van dat feest tot een verhoogde bewustzijn van Hasjem, want – zo leert R’Bachyah – het maal dat Jitschak van Ja’aqov kreeg was ook zo’n vergelijkbare feestmaal waardoor hij in verhoogde bewustzijn van Hasjem raakte en Ja’aqov zegende. Je kunt dit eenvoudig gezien vergelijken wanneer een lichaam intens geniet van goed eten of goede muziek. Het is ontvankelijker naar geestelijke stimulans.
Rasji vertelt ons waar Mosje in dit feestgedruis bevond. In plaats dat hij tussen de gasten zat, stond hij over de gasten heen om hen te bedienen! Dat is het kenmerk van Tsaddikiem dat zij meer zorg hebben over het welzijn van anderen dan van henzelf!
|