Mosjé leert de regels en beperkingen die gelden voor een eed en voor geloften - met name ook de rol die een echtgenoot en vader speelt bij het instant houden of annuleren van een gelofte.

Bnei Jisraël voert oorlog tegen Midjan. Zij doden de vijf Midjanie­tische koningen, al de mannen, en Bil'am.  Mosjé is veront­waardigd dat er vrouwen zijn gevangen genomen, want zij waren juist de aanleiding voor het immorele gedrag van het Joodse Volk. Hij vermaant de officieren. De oorlogsbuit wordt geteld en verdeeld. De bevelvoerende officieren rapporteren aan Mosjé dat er niet één slachtoffer onder Israël was. Zij brengen een offer, dat door Mosjé en Elazar wordt aangenomen en in de Ohel Mo'ed (de Tent der Samenkomst) geplaatst.

De stammen van Gad en Re'oeween, die grote kudden vee bezitten, verzoeken Mosjé te mogen achterblijven op de oostelijke Jordaan-oever, zodat zij het Land Israël niet binnen hoeven te gaan. Zij leggen uit dat het land ten oosten van de Jordaan bij uitstek geschikt is als grasland voor hun kudden. Mosjé's aanvankelijke reactie hierop is dat het de rest van de Israëlieten zal ontmoedigen, en dat het lijkt op de zonden van de spionnen. Zij verzekeren Mosjé dat zij eerst zullen helpen Israël te veroveren, en pas daarna zullen zij terug gaan naar hun huizen op de oostelijke Jordaan-oever. Mosjé staat het verzoek toe, op voorwaarde dat zij zich aan hun afspraak houden.

Betreft Parasja Masje. De Tora noemt alle 42 plaatsen op waar de Bnei Jisraël hun kampement hebben opgesla­gen gedurende hun 40 jarige rondzwerving sedert de Uittocht tot de oversteek van de rivier de Jordaan naar Erets Jisraël. 

Hasjem beveelt de Israëlieten de Kana'anieten uit Erets Jisraël te verdrijven en al hun monumenten van afgo­de­rij te vernietigen. De Israëlieten worden gewaarschuwd dat wanneer zij niet het land volledig van Kana'anieten zuiveren, de achter­blij­vers daarvan zullen worden „tot doornen in jullie ogen en tot distels in jullie zijden."

De grenzen van het Land Israel worden vast gesteld, en de stammen worden opgedragen 48 steden te reserveren voor de Levieten, die geen normaal aandeel krijgen in de verdeling van het Land. Vluchtsteden worden vastgesteld: iemand die een ander onopzettelijke dood mag daarheen vluchten.

De dochters van Tslafchad huwen leden van hun eigen stam, zodat hun erfenis binnen hun eigen stam blijft. Zo eindigt het boek Bamid­bar/Nummeri, het vierde boek van de Tora.

Bron: Joods Leven