Het patroon van de tien plagen
De plagen kunnen we verdelen in drie groepen van drie plagen die afgesloten worden met de plaag van de eerstgeborene.
- eerste groep van drie plagen bewijst Hasjems bestaan …be’zo’t teda’kie anie Hasjem… hierdoor zullen zij weten dat Ik Hasjem ben…7:17
- tweede groep van drie plagen bewijst dat Hasjem al het aardse voorziet en niet onderhevig is aan het materiële bestaan …kie anie Hasjem beqerev ha’arets…8:19 dat Ik Hasjem ben te midden der aarde…
- laatste groep van plagen bewijst dat geen kracht of macht een tegen Hasjem op kan. Niets en niemand is een partij voor Hasjem…kie ‘ejn kamonie bechol-ha’arets…niemand is zoals Ik op de gehele aarde…9:14
Malbim leert dat binnen iedere groep van drie plagen, de eerste twee plagen voorafgegaan werd met een waarschuwing dat gericht was aan par’oh. Wanneer hij de waarschuwingen negeert, zijn de eerste twee plagen als het ware een getuige. De derde plaag van iedere groep werd niet door een waarschuwing vooraf gegaan. De derde plaag was een straf voor par’oh en de Egyptenaren.
R’Bachja legt uit dat de eerste waarschuwing van iedere groep werd toegebracht aan de rivier, omdat par’oh zichzelf als meester over de rivier zag, dat de bron van het dorre land was dat van water voorzien moest worden. De tweede waarschuwing van iedere groep werd toegebracht binnen het paleis, omdat het paleis de troon van zijn macht was. Hasjem koos voor deze twee plaatsen om aan par’oh te tonen dat hij geen partij was tav Hasjem en Hem onmogelijk kon trotseren.
|