Nimrod
Nimrod is de eerste monarch alle tijden. Hij onderwierp de Babeloniërs onder zich en vervolgens werd hij door hen als koning gekroond (vs. 10:10. Nadat hij Assyrië veroverde, ging hij grote steden bouwen.
Vs. 8-9…hoe’ hechel lihjot ĝibbor ba’arets… hajah ĝibbor-tsajid lifnej HASJEM… hij was de eerste machte man op aarde… hij was voor HASJEM een machtige jager…Rasji leert dat wij dit figuurlijk moeten opvatten. Nimrod overtuigde mensen met woorden en haalden hen over om tegen Hasjem te rebelleren. Hij was de voorloper van de hypocriet die zichzelf in vroomheid kleedt om de massa te misleiden (R’Hirsch). Zijn eerste uitdaging was Bavel (in huidige Irak). Bavel werd een van de grootste en machtigste steden van de antieke wereld.

De Toren van Bavel en de verspreiding
RaMBaM leert ons dat het fundamentele principe van de Tora de Schepping ex nihilo is en dat Adam de voorvader van de mensheid is.
Op een gegeven moment is de mensheid hier aan gaan twijfelen. Daarom heeft Hasjem in Zijn voorzienigheid diverse tolodot (geslachtregisters) in de Tora laten optekenen. Maar Hij liet ook optekenen waarom de naties verspreid werden, wat verschillende talen veroorzaakte.

In 1996 vanaf de Schepping - dat is 340 na de Malboel – leefden Noach en zijn kinderen nog steeds en zoals wij al opmerkten, leefde Avraham ook al. Avraham had volgens Seder Olam de Enige ware G’d inmiddels herkend en erkend. Alle nationale families concentreerde in die dagen in Bavel, Irak dus en zij spraken lasjon hakodesj, de heilige taal: het Hebreeuws (Rasji).
Alle ingrediënten van een heerlijk bestaan was aanwezig: de natiën waren verenigd en gingen vriendschappelijk met elkaar om, woonden op een prachtige centrale plaats en zij spraken lasjon hakodesj. Wanneer zij er behoefte aan hadden, hadden zij mensen zoals Noach, Sjem en Avraham om hun spirituele drost te kunnen lessen. In plaats daarvan – zoals de mens vaker betaamd – kozen zij om hun spirituele behoeften te negeren en kozen voor hun ego, macht en kracht. Het is eigenlijk mesjogge dat mensen die de Malboel van de eerste hand hebben gehoord en waarschijnlijk de bewijzen nog gezien hebben, beweerden dat de Malboel een natuurlijke ramp was die naar waarschijnlijkheid iedere 1316 jaar zal plaatsvinden. Zij ontkenden hier Hasjems hand in en handelden erna – wat op Hasjems beurt hen duur kwam te staan.
Volgens onze geleerden was Nimrod de aanstichter achter deze rebellie. Hij bedacht een plan. Hij wilde een toren bouwen die de Hemel zou reiken. Vanaf die toren wilde hij de oorlog met Hasjem aangaan. Ondanks de Midrasjiem hierin een sinister en afgodische plan bespeurden, onthullen de Midrasjiem niet de kwaadaardige motieven van de samenzweerders. Door hun rationalisatie van de Malboel, dachten zij hiermee “een oorlog” tegen Hasjem (in hun denkwereld: “tegen de vermeende natuurlijke gang van de Malboel”) te kunnen winnen.

In Sanhedrin 109 kun je lezen dat R. Jeremiah b. Eleazar zei dat de samenzweerders in drie partijen opgedeeld konden worden:

• de eerste partij zei: “Laten wij opstijgen en daar wonen”. Deze mensen werden door Hasjem op de aarde verspreid.
• De tweede partij zei: “Laten wij opstijgen en de goden dienen” en Hasjem veroorzaakte een spraakverwarring onder hen en
• de derde partij zei: “Laten wij opstijgen en een oorlog veroorzaken”, zij werden door Hasjem in apen, geesten, duivels en nachtdemonen veranderd .

Rasji vraagt zich af welke zonde erger was: de zonde van de generatie van de Malboel, die stalen en met elkaar wedijverden, maar geen samenzwering tegen Hasjem opzetten en toch door de vloed vernietigd werden of de generatie van de verspreiding die wél een samenzwering tegen Hasjem bedachten. Zij werden gespaard – ondanks hun blasfemie – omdat zij broederlijk met elkaar omgingen! Als je denkt dat Hasjem geen klappen aan naties uitdeelden, dan wijzen de geleerden ons op de Egyptenaren die óók door water omkwamen!
De les hieruit is dat conflicten haat oproept en dat nog meer tot zonden aanzet (denk aan de perversiteit van Noach’s tijd).

De wetenschap zou ons leren dat wij van apen afstammen. De Tora leert ons visa versa! Ik ben verder gaan zoeken en kwam op het volgende:
De Tora vertelt ons dat Adam en Chavah drie zonen kregen:

1. Qajin,
2. Heven en
3. Sjet.

We weten dat Qajin zijn broer vermoorde. Rabbi Sprecher leert ons nav Eruvin 18b (klik hier, hier, hier en hier voor de dapiem) en comm. van RaMBaM dat Adam en Chava na de zonde ruzie kregen en hij elders ging wonen en kinderen kreeg (Lees krantbericht 'Neanderthaler had seks met moderne mens' ). De aarde was dus niet alleen mensachtigen zoals Adam en Chava bewoond. Toen Adam 130 was, was hij inmiddels bij Chava terug en kreeg zijn 3e zoon Sjet.

De Tora vertelt ons vervolgens dat in de tijd van de zoon van Sjet - Enosj - het concept van afgoderij in wereld heeft ingevoerd. De Midrasj vertelt dat vanaf dat moment de geesten niet meer voor de mensen - die een G'ddelijk beeld droegen - bang waren. Zij begonnen mensen lastig te vallen. Ook de dood begon in die dagen zijn intrede te doen. Door gebrek aan geloof in G'd, begonnen deze mensen hun menselijkheid te verliezen en begonnen op apen te lijken (Maharal van Praag)! Afgoderij en hun ongeloof in de Schepper veroorzaakte bij hen een fysieke verandering.

Het interessante is dus dat deze mensen in apen veranderden, dieren waarvan de darwinisten en vele atheïsten beweren dat wij daar nota bene van afstammen. De Midrasj vertelt ons dat wanneer Darwin met zijn theorie van de evolutie zal komen en zal beweren dat alle gebeurtenissen willekeurig gebeurt zijn, waardoor het idee van een Schepper wordt verworpen, kijk dan uit voor deze theorie. De mens kan niet uit de aap zijn voort gekomen, het is eerder andersom. Het is de mens die in een aap veranderd; een fenomeen dat optreedt wanneer er een gebrek is aan erkenning van het bestaan van DE Schepper.

Recapitulerend:
De generatie van Enosj waren dus de eerste afgodendienaars en de straf voor hun dwaasheid werd niet lang uitgesteld. De gezichten van de mensen van de volgende generaties hadden niet meer de gelijkenis en het beeld van G'd, zoals het gelaat van Adam, Seth en Enosj was geweest. De mens leek centauren en apen, en de demonen verloren hun angst van mannen. En nog een ander gevolg van de zonde van afgoderij was dat G'd de Maboel veroorzaakte die de zee haar grenzen deed overschrijden en de grootste gedeelte van de wereld was overstroomd.
Dit heb ik hier ook aangekaart. Zevachiem 113a antwoordt dat Erets Jisrael voor de Maboel bespaard bleef.
Erets Jisrael behield nog een deel van haar originele kracht en dat uitte zich in fysieke grootheid. Vandaar dat er nog reuzen in Erets Jisrael woonden ttv Mosje Rabbenoe!