De doodstraf
Aan het einde van deze parasja leren wij over een aantal wetten die te maken hebben met de doodstraf. In uitzonderlijke, ongewone omstandigheden vindt de Tora dat er reden is om de doodstraf uit te voeren. Het motief van onderstaand stukje is niet om het joodse perspectief hierover uit te leggen, maar om een belangrijke les uit deze wetten te leren.
De Tora leert ons dat als iemand ter dood is veroordeeld dat dan de exacte locatie van de executie buiten de stadsgrenzen, ver van het gerechtsgebouw, verwijderd moet zijn. Een van de redenen is vanwege een wet die bepaalt dat als een van de rechters nog een argument ter verdediging van de beschuldigde kan bedenken, de veroordeelde terug gebracht moet worden naar de rechtbank voor nieuw onderzoek. Zelfs als dat al na het eind vonnis moet gebeuren. Het feit dat de executie plaats ver weg van de rechtszaal is, creëert wat meer tijd voor deze mogelijkheid.
In ons eigen leven zijn er gevallen dat wij zelf rechter moeten zijn en een vastberaden standpunt moeten innemen. Wij hoeven dan wel geen doodstraf uit te delen, maar als ouders disciplineren wij onze kinderen, als leraren bestraffen wij onze leerlingen en als goede burgers nemen wij een sterk standpunt in tegen diegenen die verkeerd of immoreel bezig zijn. Maar zelfs wanneer wij een disciplinaire-, of bestraffende benadering moeten toepassen moet er vooraf met empathie, gewaarschuwd worden. Objectief gezien moeten wij alle mogelijke middelen ter verdediging aanvoeren en daar voldoende tijd aan besteden en niet te snel, van te voren al conclusies trekken. Wanneer voldoende duidelijk is dat er geen andere optie is, dan en alleen dan kunnen en moeten wij berispen, veroordelen of straffen.
Soms zijn wij verplicht een ferm standpunt in te nemen--- maar haast je niet.
|