Verzwakt moreel gevoel
Wanneer het burgerpak verwisseld wordt voor een militair uniform, bestaat bij sommige mensen de neiging om ook over te schakelen op een ander normen- en waardenpatroon. De gebruikelijke sociale beperkingen vervallen in een oorlogssituatie. Het krijgstoneel leidt soms tot een verzwakt moreel besef. De anonimiteit van de soldaat in zijn gevechtskleding doet de teugels vieren en het normbesef soms dalen. Oorlog is nu eenmaal een abnormale situatie, waar andere omgangsregels gelden. Leven en lichamelijke integriteit van de ‘vijand’ krijgen een andere betekenis. De tegenstander is in principe vogelvrij. Met name in het boek Dewariem, dat door G’d op de grens van het land Israël aan Mosje gedicteerd werd, besteedt de Tora aandacht aan het morele niveau van de joodse soldaat in zijn bijzondere situatie.
“Wanneer u met een leger tegen uw vijanden uittrekt, dan moet u zich voor elke slechte zaak in acht nemen” (Dewariem 23:10). Uit het vervolg van de pesoekiem (verzen) blijkt, dat de Tora hier voornamelijk waarschuwt voor kuisheid en zedelijkheid in seksueel verband. Een soldaat, die door een nachtelijke zaadlozing (een ‘natte droom’) verontreinigd is, moet zich uit de legerplaats verwijderen en mag niet eerder terugkeren dan nadat hij zich door een rituele onderdompeling gereinigd had. Ook in angstaanjagende oorlogsomstandigheden wordt van de joodse soldaat handhaving geëist van de hoogste moraal.

Hygiëne
Daarnaast wordt in de Tora gerefereerd aan lichamelijke reinheid en hygiëne in het joodse legerkamp: “Een plaats zal er voor u zijn buiten de legerplaats, waarheen u naar buiten zult gaan. Een schepje zult u hebben bij uw wapentuig. Wanneer u buiten gaat zitten, dan zult u daarmee graven en daarna uw uitwerpselen bedekken” (Dewariem 23:13-14). Omdat in het jodendom heel de mens G’d dient, ruimt de Tora ook een plaats in voor persoonlijke hygiëne. De legerplaats moet openstaan voor het G’ddelijke in de wereld. Uitwerpselen zijn het resultaat van zuiver lichamelijke functies, waarin de mens niet verschilt van het dier. Voor onze ‘dierlijke’ verrichtingen is plaats - maar buiten het legerkamp en niet daarbinnen. In de legerplaats behoort de G’ddelijke Aanwezigheid voelbaar te zijn. De concentratie op de hogere waarden van het leven, die de Tora van zijn belijders verwacht, verdraagt zich moeilijk met uitingen van onze animale kanten.
Juist omdat het leger een toonbeeld van hogere aspiraties hoort te zijn, moeten wij op weg naar de oorlog onze meest aardse behoeften bedekken en begraven: “Want uw G’d verkeert temidden van uw leger, om u te beschermen en uw vijanden in uw macht te geven; daarom moet uw legerplaats heilig zijn, opdat Hij niet iets onbetamelijks onder u zal zien en G’d u niet meer zou volgen” (Dewariem 23:15). G’d verkeert als het ware in uw kamp. Iedere soldaat moet steeds rekening houden met Zijn Aanwezigheid. Morele onachtzaamheid leidt er kennelijk toe, dat G’d Zich afwendt van het leger met alle rampzalige gevolgen van dien.

Een klein heiligdom
Een leger, dat ten strijde trekt wordt in de Tora beschouwd als een klein heiligdom. Daarom mogen eigenlijk alleen gave, vrome mensen, die vrij zijn van spirituele smetten deelnemen aan de strijd. Vanuit Tora-perspectief gaat het eerder om de kwaliteit van het leger dan om de kwantiteit. De nabijheid van de Sjechiena - G’ddelijke Aanwezigheid - moet gewaarborgd blijven. Het zedelijk niveau van de militairen moet in opperste staat van paraatheid blijven, opdat G’d hen blijft volgen.