| Opperrabbijn Jacobs ‘onder de indruk’ van de nazi Goebbels |
| Publicatiedatum: maandag 25 februari 2019 |
Auteur: Opperrabbijn Jacobs | 1.681 keer gelezen |
|
|
| Opperrabbijn Jacobs, Nazi's, Antisemitisme binnenland, Antisemitisme buitenland » |
|
|
 Dinsdag 19 februari sprak ‘onze’ opperrabbijn Jacobs voor een bijna volle zaal in het Israëlcentrum te Nijkerk [CvI]. Het was geen gezellig onderwerp dat hem was gevraagd te bespreken: ‘Is zionist een scheldwoord of een compliment?’ Toch wist hij er een gezellige avond van te maken met de hem bekende grappen en grollen. Maar dwars daar doorheen klonk diepe bezorgdheid. Hieronder een samenvatting van zijn toespraak:
Zion: de Eeuwige wijst de weg
“Feitelijk is het scheldwoord ‘Zionist’ een geweldig compliment. Jeruzalem wordt in het Hebreeuws soms Zion genoemd en soms Jeroesjalajim. Jeroesjalajim heeft in zich ‘jirat sjaleem’, wat betekent: volkomen vrees voor de Eeuwige onze G’d. Maar ook ligt er in Jeroesjalajim het woord ‘sjalom’ besloten. Het gevolg van volledige Godvrezendheid, eerbied voor de Eeuwige, is immers vrede. Vrede met je medemens, vrede met de schepping en vrede in je zelf. Maar om dat niveau te bereiken heb je kracht nodig, een duidelijke richtingwijzer, een teken van Boven. En dat is de betekenis van Zion: een teken, en dus kracht, van de Eeuwige die ons de weg wijst.
Term ‘zionist’ misbruikt
Maar zij die ons naschelden, hebben de prachtige betekenis van zionist niet voor ogen. Zij gebruiken het woord zionist als een scheldwoord en de prachtvolle diepe inhoud halen ze eruit. Woorden beïnvloeden de toehorende mens. Woorden kunnen levensgevaarlijk zijn. Woorden kunnen tot in de ziel doordringen. En met woorden kunnen mensen gevormd en misvormd worden. Bijvoorbeeld: door steeds via de media te horen spreken over ‘de bezette gebieden’ wordt ons een visie opgedrongen. En als we bij voortduring horen dat de inwoners ‘kolonisten’ zijn, dan is onze mening al bijna onbewust gevormd.
Goebbels royaal geprezen
Goebbels, de public relations deskundige van de nazi’s, heeft met woorden een hele natie weten te beïnvloeden en ze er zelfs van weten te overtuigen dat de Endlösung, de totale uitroeiing van het Joodse volk, een moreel verantwoorde daad is. Hij werd royaal geprezen. Niet uitsluitend door de keiharde kern van de nazi’s, maar ook door de grote meute. En die meute is het meest bedreigend. De kwaden, zij die heulden met de moffen, vormden slechts een kleine groep. Maar ook de verzetsstrijders waren met zeer weinigen. Welke kant gaat de grote meute op? Daar ligt de grote vraag. Dankzij de briljante public relations van Goebbels werd het als een moreel hoogstaande daad aanvaard om Joden te vergassen.
Kristallnacht georkestreerd
Maar nu zijn eigen volk overtuigd was van de morele noodzaak de Jood te vernietigen, besloot Goebbels te zien in hoeverre de wereld zou tolereren dat Duitsland zijn Joden vermoordt. En dus werd de Kristalnacht georkestreerd. De grote Duitse meerderheid zag het kwaad niet meer en was ervan overtuigd dat de vernietiging van het Joodse volk een moreel verantwoorde opdracht was.
De wereld zweeg
Maar, zo werd er afgewacht: wat gaat de rest van de wereld zeggen, als ze horen hoe de Joodse winkels en Joodse huizen worden geplunderd, de Joodse bezittingen kort en klein worden geslagen en de synagogen in brand worden gestoken? De wereld zweeg… en dus waren de nazi’s ervan overtuigd dat ze probleemloos verder konden gaan met hun “Endlösung”.
Zwijgen en verzwijgen
Zwijgen en verzwijgen liggen dicht bij elkaar. De misdaad werd verzwegen en de meute zweeg. Zo werd de basis gelegd voor het stilzwijgende gevolg: de gaskamers, de crematoria, de zes miljoen.”
|
|
|