| Een saai artikeltje |
| Publicatiedatum: donderdag 25 mei 2023 |
Auteur: Opperrabbijn Jacobs | 1.046 keer gelezen |
|
|
| Sjavoe'ot, Opperrabbijn Jacobs » |
|
|
 Een saai artikeltje!
Vrijdag en sjabbat aanstaande is het Sjawoe’ot, de geboortedag van het Joodse Volk. Vanaf Pesach hebben we negenenveertig dagen geteld, de Omertelling. Waarom deze telling?
Na de Uittocht uit Egypte trokken de Joden weg uit de slavernij op weg naar de berg Sinai om de Tien Geboden te ontvangen. Maar waren we rijp om Thora en Traditie tot ons te nemen?
Na de negatieve invloeden van de verdorven Egyptische cultuur gedurende honderden jaren, moesten de Joden van toen een proces van spirituele zelfreflectie doormaken. Negenenveertig dagen zelfonderzoek, jezelf bekijken, je diverse karaktereigenschappen onder het vergrootglas leggen en waar nodig: correctie! En dan op de vijftigste dag de ontmoeting met G’d op de berg Sinai, de geboortedag van het Joodse volk. Ieder jaar weer tellen wij de negenenveertig dagen tussen Pesach, de Uittocht uit Egypte en Sjawoe’ot, de dag waarop herdacht wordt hoe meer dan 3300 jaar geleden onze voorouders eensgezind bij de berg Sinai stonden om Thora en Traditie te ontvangen Als wij kijken naar de Nederlandse scholen, naar de inburgeringcursussen, naar de AZC’s en naar de opvoeding die thuis aan kinderen wordt geven, dan zien wij met lede ogen aan dat er van alles wordt overgedragen aan kennis, maar aan respectvol gedrag naar de medemens wordt nauwelijks tot geen aandacht besteed. En dus kunnen zich racisme en antisemitisme ongestoord ontwikkelen. Waarden en normen is veelal geschiedenis. Alles mag en alles kan is het normaal.
Maar laten we even onze omgeving voor wat het is. Hoe staat het met onze eigen zelfreflectie? De spiegel die wij onszelf moeten voorhouden? De correctie van de negatieve gevoelens in onszelf?
De eerste vraag die G’D stelde aan Adam was: “Waar ben je?” Beseffen wij dat die vraag voortdurend ook aan ieder van ons afzonderlijk wordt gesteld? Waar ben ik? Waar sta ik in dit leven?
Onder de leerlingen van de beroemde Rabbi Akiva was een sterfte uitgebroken. Waarom die sterfte? Deden zij iets verkeerd? Alle leerlingen waren stuk voor stuk grote geleerden met ieder zijn eigen specifieke begaafdheid en visie. Zulke grote geleerden, zulke goede mensen: waarom die sterfte?
Gebrek aan wederzijds respect! Ieder dacht gelijk te hebben, zag alleen zijn eigen weg en weigerde om zich in het denken van de ander te verplaatsen. En dat was hun fout. Juist als groot geleerde, hadden zij de potentie om ook de andersdenkende te kunnen begrijpen en te respecteren. Geachte lezer: ik vermoed dat u mijn artikeltje deze keer weinig opwindend vindt. Waarom vermoed ik dat? Omdat bovenstaande geen nieuwswaarde heeft en bovenal niets schokkends brengt.
En toch blijf ik aan bovenstaande tekst vasthouden. Want willen wij echt opgewassen zijn tegen bedreigingen van buitenaf en van binnenuit, dan moeten wij als Joodse Gemeenschap eenheid betrachten. Eensgezindheid is ons sterkste wapen, ook als wij onderling van inzicht verschillen.
Gut Jom Tov en nog vele jaren.
Binyomin Jacobs, opperrabbijn
|
|
|