 Mosjé argumenteert dat G-d in het midden van het Volk moet blijven, ten einde te tonen dat Hij ons werkelijk heeft uitverkozen. Men voelt de unieke relatie tussen G-d en Mosjé, welke het Mosjé toestaat te spreken met G-d op de manier waarop hij dat doet. Op dezelfde tijd dat onze relatie met G-d veranderde ten gevolge van het Gouden Kalf, vroeg Mosjé aan G-d om een intiemer begrip van de G-ddelijke essentie.
G-d stemt toe in Mosjé's verzoek ten gevolge van Zijn speciale gevoelens voor Mosjé. Dan vraagt Mosjé dat G-d meer van Zichzelf onthult aan hem (Mosjé). G-d vertelt Mosjé dat een dergelijke onthulling onmogelijk is, maar dat Mosjé in staat zal zijn om iets meer van G-ds essentie te ervaren. Echter, hij zal niet alles kunnen waarnemen. Het lijkt vreemd dat speciaal, wanneer de Israëlieten zich in een moeilijke tijd bevinden, Mosjé aan G-d vraagt om Zich aan hem meer te openbaren. Misschien verkeerde Mosje een beetje in een „spirituele paniek", en vreesde hij dat G-d, Die zo dichtbij het volk op Sinai stond, nu op het punt stond Zich van hen te verwijderen. En Mosje vreesde dat hij het zou verliezen. Mosjé wil het volk redden en zijn eigen verhouding met Hasjem verbeteren. Zo zal hij beter voor het volk kunnen pleiten en het ook beter kunnen leiden.
Dan volgt een gedeelte dat ook op vastendagen wordt gelezen, met de 13 G-ddelijke eigenschappen. Men kan zeggen dat G-d niet alleen het volk had vergeven voor de zonde van het Gouden Kalf, maar dat Hij hen ook leerde hoe Hem te benaderen door middel van het gebed. We moeten niet alleen de 13 eigenschappen reciteren, maar we moeten proberen ze zo veel mogelijk proberen te imiteren. Net zoals Hij genadig is, zo moeten wij genadig zijn, enz. Op deze manier zullen wij Zijn eigenschappen waarlijk leren kennen. Op deze manier beleven wij Zijn eigenschappen en zeggen ze niet alleen maar hardop.
Onze status in verhouding tot andere volken is afhankelijk van hoe wij ons aan de mitswot houden. Het is ons verboden om een verbond te sluiten met andere volken in Erets Jisraël. Het is ons met name verboden te eten of te drinken van offers voor afgoderij. Dit alles om te voorkomen dat we voor hun verleidingen vallen en om gemengde huwelijken te voorkomen. We moeten hun afgodsbeelden vernielen. We worden geboden om Pesach te vieren in het voorjaar. In een directe link met de Exodus hebben we drie soorten mitswot betreffende de bechor - de eerstgeborene: de eerstgeborenen bij de mensen, die gelost moeten worden); de eerstgeborenen van de kosjere huisdieren, die als een geschenk aan de Kohen gegeven moet- en worden en die niet gelost mogen worden, maar die als een offer gebracht moeten worden. Deze mitswa bestaat ook vandaag nog, ook al hebben we geen Beit HaMikdasj meer, en dat maakt de mitswa zeer problematisch. Daarom bevelen onze Geleerden ons aan om een partnerschap met een niet-Jood aan te gaan in het eigendom van een zwanger dier, om zo de mitswa te vermijden; en de eerstgeboren ezel die gelost moet worden - de pidjon pèter chamor - een mitswa die ook in onze tijd nog geldig is, maar waar niet zo'n probleem mee is, omdat er geen heiligheid bij betrokken is, alleen mag men geen profijt hebben van een baby-ezel tot het gelost is.
Bikoeriem - de eerste vruchten - moeten naar het Beit HaMikdasj gebracht worden en een mengsel van melk en vlees dat samen gekookt is mag niet gegeten worden. Volgens een wet van de Rabbijnen mag men zelfs geen mengsel van melk en vlees eten als het niet samen gekookt werd.
Bron: Joods Leven |