| Is verplichte vaccinatie tegen Corona een serieuze overweging voor onze regering? |
| Publicatiedatum: woensdag 04 augustus 2021 |
Auteur: Opperabbijn Evers | 740 keer gelezen |
|
|
| Halacha, Opperrabbijn R. Evers, Gezondheid, psychologie en sport, Corona » |
|
|
 Vaccinatie al dan niet verplicht stellen is een politiek vraagstuk geworden. Vele deskundigen beweren dat als iedereen zich laat vaccineren, het coronavirus ingedamd wordt. Een vaccinatie beschermt niet alleen onszelf, maar ook de mensen om ons heen. Zo krijgen we onze bewegingsvrijheid terug. Maar moeten we niet iedereen verplichten mee te doen gezien de positieve consequenties voor iedereen?
Verplichte vaccinatie ligt heel gevoelig. Niettemin mag ik niet zwijgen nu de Joods-Bijbelse traditie volgens mij zich uitspreekt voor een vaccinatieplicht, zeker gezien de mogelijk dodelijke consequenties. Verplichte inenting en religieuze tegenargumenten zijn principiële aangelegenheden.
Het levensimperatief
In Deut. 30:19 komt een opmerkelijke passage voor: “Ik neem heden hemel en aarde tegen u tot getuige, het leven en de dood leg Ik u voor, de zegen en de vloek; kies het leven.” Hoewel ons de vrije keuze wordt gelaten, draagt de Bijbel ons op om het leven te kiezen. Deze passage, in onderling verband bezien met andere verzen, impliceert, dat het geboden is ook gedeeltelijke aantasting van het lichamelijke leven te voorkomen. Zou men hiertegen in willen brengen, dat het met een door G’d gezonden ziekte anders staat, dan leg ik u Leviticus 18:5 voor: “Gij zult mijn inzettingen en verordeningen in acht nemen; de mens die ze doet zal daardoor leven,” waaruit de Talmoed concludeert, dat “men - door het naleven van de Bijbel - niet mag sterven”.
Maimonides (1135-1204), zelf een arts, voegt hier aan toe, dat de Bijbelbepalingen “een uidrukking zijn van barmhartigheid, liefde en vrede”. Een andere interpretatie noemt Maimonides ketterij en wreedheid. Leviticus 19:16 wordt traditioneel vertaald als: “Gij zult niet werkeloos toezien hoe een ander - dus ook de eigen kinderen - zijn ondergang tegemoet gaat”, een uitvloeisel van “Hebt uw naaste lief gelijk uzelve” (Lev. 19:18). Toegepast op het heden betekent dit mijns insziens: preventief medisch ingrijpen.
Ouderlijke macht
In de discussie rond de ouderlijke macht spraken verschillende ethici zich onlangs uit voor dwang wanneer ouders over de hoofden van kinderen heen in hun nadeel beslissen. Volgens de Bijbel bestaat er geen ouderlijke macht wanneer de lichamelijke integriteit van de kinderen bedreigd wordt. Het gebod “Eert uw vader en uw moeder” draagt de kinderen een zorgplicht voor hun ouders op, maar is in de Joodse traditie nooit opgevat als een recht van de ouders om in te grijpen in de privé-sfeer van hun kinderen. Ouders kunnen bijvoorbeeld niet bepalen met wie hun kinderen trouwen en moeten de belangen van hun kinderen altijd voorop stellen.
De mens heeft niet het recht zijn eigen lichamelijke integriteit aan te tasten, een Noachidisch verbod gebaseerd op Genesis 9:5: “En waarlijk, Ik zal uw eigen bloed eisen.” Dan is het toch zeker ongeoorloofd de gezondheid van de kinderen in de waagschaal te stellen?
Meer dan 1950 jaar geleden werden Rabbi Ismaël en Rabbi Akiwa in Jeruzalem aangehouden door een zieke man die hen vroeg hoe hij genezen kon worden. Ze gaven hem raad. Een begeleider vroeg hen wie deze man ziek had gemaakt: “G’d natuurlijk,” was het antwoord. “Hoe kunnen jullie je dan mengen in Hemelse zaken?” vroeg hun begeleider. “Wat is je beroep?” luidde de wedervraag. “Ik ben wijnboer”. “Beste man,” antwoordden zij, “net zoals de wijngaard niet kan groeien zonder de zorg van mensenhanden, kan ook de mens zich niet ontplooien zonder medische zorg. De mens heeft bij tijd en wijle medicijnen nodig. De boer uit onze parabel is de medicus, die zorg draagt voor de gezondheid van zijn medemens.” Medisch ingrijpen is geboden.
Zijn de Bijbelse geboden alleen aan de mens prive gegeven of gelden ze ook voor de overheid? De overheid is verantwoordelijk voor een grote groep individuen en bestaat zelf ook uit individuen. Ik zie geen principieel verschil tussen overheid en individu in dit geval. Een koning moet een Torarol schrijven en daar al zijn levensdagen uit leren.
Ik vind dus dat de regering moet overwegen om vaccinatie zo veel mogelijk te bevorderen in het belang van de algemene volksgezondheid. Een beperkte verplichte vaccinatie wil ik hierbij niet uitsluiten in het belang van het grote geheel.
|
|
|